Het forum
Dé plek om over Libero’s te discussiëren!
De Libero van SubieLibero
De laatste Libero-update is alweer van een tijdje terug, 7 september om precies te zijn. Dus bij deze: de foto's die in de tussentijd zijn gemaakt.
In m'n vorige post was ik geëindigd met het dicht maken van de kofferbakvloer rechtsachterin. Dat betekent: weer door met het spatbord van het rechter achterwiel!
Hopsa, dat deel is eruit. Die kitrand onderlangs (of wat ervan over is) ziet er wat roestig uit... Voorlopig is dat echter een zorg voor later, want zichtwerk schuif ik voor mij uit. Dat komt nog wel een keer als ik weet hoe je spatbordranden moet maken.
Als snel kwam het idee om dit in tweeën te delen, omdat het daar net wat makkelijker van wordt.
Eerst de bovenkant dus maar eens. Het gat dat erin zit is de doorvoer voor de kabelboom die naar onder andere de bobine en het linker achterlicht gaat. Bij de Libero liggen de kabelbomen rechts in de auto en vertakt alles vanaf daar naar het midden of, in het geval van het linker achterlicht, naar de andere kant van de bus toe.
Zoiets moet het worden denk ik.
Vastlassen.
Nu nog dat onderste deel, voor de grap heb ik er een klok naast gelegd om te laten zien hoe veel tijd het kost. We beginnen vroeg op de zaterdag 🙂 !
Overtrekken en knippen gaat vrij snel.
Na wat gehannes kwam ik erachter dat dit uit één deel maken niet echt lekker ging.
Tijd om eens wat goede delen te gaan hergebruiken! Dat scheelt een hoop werk.
Hierna lagen de werkzaamheden een aantal weken stil. Tijdens deze intermezzo heb ik wel twee puntlasboren gekocht, ik begon mij namelijk steeds meer te ergeren aan de puntlasfrees. Ik kan dat ding gewoon niet centreren, hij vliegt om de haverklap uit z'n groefje. Als ie het goed goed werkt het prachtig, maar als je een serie puntlassen uit wil boren en dat ding schiet er steeds uit werkt het niet.
Grappige kop hebben die boortjes, inderdaad heel plat zodat je niet door de onderliggende plaat boort (als je op tijd stopt met boren tenminste 😉 ).
Ik zal morgenavond het vervolg uploaden, anders wordt het wel heel lang.
Accu's vol, lets go! Tijd om de dwarsbalk achterin aan te pakken met de nieuwe puntlasboren.
Om er wat beter bij te kunnen moest dit er eerst af...
... want daarmee kan de rechterbumpersteun eraf.
Na het uitboren van de puntlassen die ik kon zien kwam het deel wat ik uit de dwarsbalk wilde hebben niet los. Waar zit dat ding nou nog aan vast joh?
Ah, kijk, daar tussen die twee andere zit nog een puntlas.
Hoppakee. Daar is het stukje dwarsbalk.
Wat er onder vandaan kwam ziet er nog goed uit, is dat even een meevaller. Top dit.
Na wat opschuren kon hier gewoon primer over.
Namaken.
Dat past...
... dus kon de binnenkant worden voorzien van lasbare primer.
Vastgehecht.
Het vervolg!
Zo ben ik dan wat bezig. De garagedeur staat normaal gesproken open voor de ventilatie, maar in verband met het tegenlicht heb ik hem voor de foto even dicht gedaan.
En dan de mentale opsteker 😉 : de voor en na foto's 😎 .
En toen was er na 3 maanden weer activiteit! Ik had een winterstop ingelast. 'T was mij de afgelopen maanden veel te koud in de (niet fantastisch geïsoleerde) garage.
5 januari: in de kou heb ik een nieuw stukje staal gebogen om daarmee het laatste gat in de achterste dwarsbalk te dichten. Ondanks dat ik steeds minder gevoel kreeg in m'n vingers lukte het om 4 zettingen op precies de juiste plek te krijgen. Snel ging dat overigens niet, want in de tijd dat ik dit passend had, kon een vriend 2 SU carburateurs stralen. Met die expanderende lucht in dat straalpistool had hij helemaal koude handen denk ik. Had hem nog gewaarschuwd dat je het steenkoud krijgt tijdens het stralen. Dus hij stond daar daar met twee jassen over elkaar en een dikke muts op :-).
Geen idee hoeveel koppen thee erdoorheen zijn gegaan, maar dat was op een gegeven moment het enige waar je je handen nog aan kon opwarmen.
Heb het geheel eerst maar eens voorverwarmd met een elektrische kachel voordat ik de primer erop zette.
Even kijken of dit thermometerbeugeltje van een paar jaar terug nog paste... Dat deed ie gelukkig. Wat nog miste was een tweede boutgat die ik lang geleden een keer vergeten was.
Gat opgeboord, hoekje eruit geslepen, moer erachter vast gelast, hoekje weer teruggezet.
Ik was eigenlijk van plan om het verstevingsdingetje dat in die dwarsbalk zit eruit te halen, maar dat heb ik niet gedaan. Lang verhaal kort: ik ga dat van bovenaf doen als de carrosserie weer op het chassis staat. Nadat het inspectiegaatje weer dicht zat heb ik besloten dat het écht te koud was om nog in de garage bezig te zijn. Dus sindsdien staat het er zo bij:
Maar ja, dan zit je thuis te bedenken wat je moet gaan doen. Buiten is het niet heel warm en geregeld nat, zonder spullen buiten te zetten heb je binnen niet de ruimte om aan de bus te werken. Dus dan sta je boven in de rommelkamer wat naar de onderdelen te kijken: 'de verstralertjes, daar kan ik nog wel even wat aan doen, met de bevestigingsbeugels ben ik nog niet helemaal tevreden'. Die verstralers had ik gekocht omdat ik in de zomer van 2022 iemand in Scandinavië op wilde zoeken. Door mijn fantastische planning heb ik die zomer niet gehaald. Diegene zit nu ook niet meer in Scandinavië. Dus ehm, tja.
Met een heerlijk warme 60W gloeilamp boven je hoofd en een warme stroom lucht uit een elektromotortje is het best goed te doen 🙂 . Had dit net zo goed met een ijzerzaag kunnen doen, maar ja, dit vond ik leuker.
Na wat freeswerk en het omdraaien van wat onderdelen hadden we dit:
Waar was dit voor nodig? De inbusbouten van de buisklem zitten hiermee aan de voorkant i.p.v. de achterkant. Dat maakt het installeren of verwijderen van de verstralers 100x makkelijker. Daarnaast zitten de verstralers met deze aanpassingen zo'n centimeter lager, steken er geen dikke bouten meer onderuit en zie je de houder straks nauwelijks meer. Ter verduidelijking: zo was het eerst:
... ennnn zo is het nu. Naast de wat betere bereikbaarheid van de twee inbusbouten, vond ik dit er ook strakker uitzien.
Stekker zit er ook aan, die moet daar ergens nog even op een beugeltje zodat ie niet op de bumper ligt te rammelen. Als het iets warmer is dan spuit ik de beugels nog weer even zwart en dan vind ik het wel goed.
Ben straks wel benieuwd hoeveel ik van het dimlicht dat vlak voor mij op de weg schijnt afblok. Als dat heel erg is dan haal ik ze eraf.
Leuke bezigheidstherapie deze verstralers, maar de bus komt er niet eerder van op de weg. Het wordt weer wat warmer, dus binnenkort kunnen we weer los met het laswerk!
Nou, voor je het weet ben je met allerlei andere klusjes zo een maand of twee verder. Maar, er was tussendoor toch nog wat tijd voor de bus... het deelproject 'de achterkant' is klaar!
Ik ben dus wat verkennend onderzoek gaan doen naar het schutbord, de carrosseriesteunen, de schuifdeurrails en de dorpels.
Linker carrosseriesteun, net voor het linker achterwiel. Dit zag er na de clean-en-stripschijf al een stuk minder erg uit.
Hetzelfde kan niet worden gezegd over de binnenkant van de linker dorpel en de onderkant van de linker schuifdeurrail (dat is één deel). Over de gehele lengte van de dorpel zie je de roest door de laklaag heen komen. De schuifdeurrail is een super ongelukkig gevalletje dubbelplaatwerk, de naad ligt precies op een 90° hoek. Waarom daar geen kit op zit is mij een raadsel, maar goed.
Rechter carrosseriesteun, net voor het rechter achterwiel.
De binnenkant van de rechter dorpel en de onderkant van de rechter schuifdeurrail (is ook hier één deel). Dit ziet er naar mijn inschatting beter uit.
Besloten om de rechter carrosseriesteun er eerst maar eens af te halen. Om te kijken hoe die schuifdeurrail daar boverlangs loopt.
Dit is de carrosseriesteun, die moet maar een keer door straalkast denk ik.
Na het verwijderen van die carrosseriesteun ben ik eens gaan nadenken hoe ik dit ga aanpakken.
- De binnenkant van de linker dorpel moet er misschien uit. Dat betekent dat de linker schuifdeurrail er ook uit moet. Hoewel de vloer geribd is vraag ik mij af of er dan nog genoeg verband in de onderkant van de carroserie zit. Binnenin wil ik daarom wat kokers en kruisverbanden aanbrengen om de boel op zijn plek te houden.
- Als ik de schuifdeurrail eruit wil hebben, heb ik geen referentie meer voor de carrosseriesteunen. Hoe krijg ik carrosseriesteunen weer op hun plek? Hetzelfde geldt trouwens voor de schuifdeurrails, anders past de schuifdeur straks niet meer.
- Het liefst heb ik nog wat meer vaste poten onder de carrosserie, puur als backup voor het geval het houten frame het begeeft als ik eronder zit. Maar die poten moeten niet in de weg zitten.
Hoe ik dit allemaal ga doen weet ik nog niet, maar het eerste special tooltje om de hart-op-hartafstand van gaten te bepalen heb ik vast gemaakt.
Geen idee wat de officiële benaming is, maar dit is makkelijker dan een rolmaat en je kan maten vanaf het chassis overzetten naar de carrosserie.
Oké, om maar meteen met de deur in huis te vallen: veel vooruitgang zit er niet in deze update. Het zijn foto's van hoe de onderkant er nu uitziet. Voor degenen die zich altijd al hebben afgevraagd hoe een Libero er van onderen uitziet, of voor de mede-Libero-knutselaars; om een beeld te krijgen van de onderkant. Of om een beter beeld te geven van het gehele/grotere plaatje. Ik kan mij namelijk voorstellen dat je niet precies weet waar ik nu precies bezig ben.
Om aan de 2e etappe te beginnen heb ik vorig weekend de bus en de garage eens opgeruimd. In en onder de bus stond van alles. Verschillende planken in de garage lagen vol met spullen die daar niet hoefden te liggen, of die ook in een kleiner doosje pasten. Aan 't eind had ik ineens veel meer lege planken beschikbaar, waardoor alles wat onder en in de bus lag mooi in kratten opgeborgen kon worden.
Zo zag het er eerst uit. Rechts is de achterkant van de bus, hoe verder je naar links (de voorkant) ging, hoe meer dingen erin lagen die er niet per se in hoefden te liggen.
Zo is het nu. De stofzuiger is ook overal langs geweest, want de bus lag vol met stof. Daar knapte het geheel al een stuk van op. Kreeg bijna zin om het chassis eronder te rollen en een rondje te rijden, maar ja... 😉
Alles onder de bus is verplaatst en de vloer is ook weer schoon. Ruimte zat om m'n groothoekcameraatje uit 2011 onder de bus te schuiven om vervolgens op m'n telefoon live mee te kunnen kijken 😉 . Even voor de oriëntatie, de voorkant:
Met het cameraatje onder de voorkant, ter hoogte van de vloer waar normaal je voeten en het gaspedaal zitten, zie je dit:
Vervolgens ben ik er zelf onder gaan zitten. Hier de rechter dorpel weer, van voor naar achteren kijkend dus. Links in beeld ook het stuk dat uit het spatbord is geslepen toen de bus nog in elkaar zat. Na de ontdekking dat de roest voorbij de chassissteun liep, was ik destijds redelijk uit het veld geslagen.
Wat mij nu pas opviel, is dat je de goed kan zien waar het opspattend water tegen de binnenkant van die dorpels aan kwam. Net voor die carrosseriesteun (dat hoekverstevigingetje in het midden van de rail) zie je een roestplek die schuin naar beneden afloopt. Vóór die lijn zie je de zwarte underbody coating nog zitten. Als ik die lijn doortrek, dan kom ik zo bij de onderkant van het wiel uit. Aan de linkerkant (hieronder) zag ik hetzelfde, hetzij minder duidelijk.
Over die carrosseriesteun in het midden van de schuifdeurrail: nu snap ik ook waar dat roestgat in de linker rail vandaan komt. Achter die steun zitten openingen, die precies in het opspattend water van het voorwiel zitten. Resultaat: die openingen vullen zich over tijd met allerlei prut.
Als je in die openingen kijkt, zie je alle opgehoopte prut en roest ook goed zitten.
Nu alle resten zand en tjap van de onderkant halen. Dan kan ik de net weer schone vloer weer schoonmaken 😀 . Voorlopig hoef ik mij nog niet te vervelen... :'-)
Trouwens: als iemand tips, adviezen of ideëen heeft over hoe je deze dorpels en rails zou aanpakken, post het hier gerust onder.
De afgelopen tijd heb ik de schuifdeurrail eens goed bekenen. En ik denk dat ik nu wel een redelijk beeld heb van hoe die inelkaar zit.
Heb hem zonder de juiste maten, een beetje op het oog in de computer getekend. Dat kijkt wat makkelijker dan onder de bus.
Dit is de onderzijde. Groen de vloer, blauw de dorpel, geel de bovenste geleiderail, rood de onderste geleiderail en grijs de schuifdeur.
Dat is ongeveer te vergelijken met deze foto.
Van bovenaf is dit een beetje het idee.
Zonder vloer, linker schuifdeurrail.
En als je een dwarsdoorsnede zou maken zie je dit.
Voor de volledigheid ook nog even met de rolletjes aan de onderkant van de schuifdeur. Die gele houdt de deur van links naar rechts op z'n plek, de rode zorgt voor de juiste hoogte.
Ik denk dat ik het gele deel er in één stuk uit ga halen. Voor zover ik vanonder de bus kon zien is alleen het dubbeleplaatwerkrandje roestig. Die kan dan buiten de bus opgeknapt worden. Bij montage kan ik die weer tegen het rode stuk drukken, zodat ie weer op de oude plek zit. Nu alles nog vastzit is het ook geen slecht idee om voor en achter ergens twee kleine gaten door de vloer en het gele deel boren, met een strak passende spijker is ie dan wat makkelijker juist te positioneren.
Als het gele stuk zit, kan het rode stuk er in delen af. Het rechte gedeelte kan misschien wel in één keer. Als ik hem goed inmeet kan dat eventueel nieuw worden gezet. Hoe dan ook, als ie er weer in gaat is het belangrijk dat ie mooi parallel aan de bovenkant van de dorpel loopt. Zodat de deur weer mooi parallel aan de dorpel loopt als je hem opent.
Eventueel zou de dorpel (het blauwe deel) er daarna ook nog af kunnen. Dat hangt er een beetje vanaf hoe die binnenkant eruit ziet.
Dat is een beetje het plan. De deur is in alle richtingen stelbaar, dus als alles er weer in zit en ik er een millimeter naast zit is dat op te vangen.
Maar eerst de onderkant eens schoonmaken, want wat een bende is dat nog zeg. Ben er vorig weekend met de hand mee begonnen: bakolieresten van de lekkende cardanaskeering, zand, prut, was er vrij snel klaar mee. Morgen komt de WC-borstel-voor-op-de-boormachine binnen als het goed is, dus dan kunnen we los!
Heb speciaal voor het schoonmaken van de onderkant deze haakse boormachine bij de Duitse supermarktketen gekocht. Mijn idee was dat deze bij boverhandse kusjes wat comfortabeler vast te houden is dan een normale boormachine. Daarnaast kan de kop draaien, in combinatie met de WC-borstel-voor-de-boormachine werkte dat echt mooi. Wat groene zeep op de borstel, plantenspuit water erbij, bril op en poetsen maar.
Toen de onderkant redelijk schoon was heb ik er nog eens naar zitten kijken. Mijn plan uit m'n vorige post heb ik gewijzigd.
Het gele en rode deel ga ik er als één deel uit halen. Waarom? Omdat ik dan niet onder de bus hoef te gaan zitten om de puntlassen uit te boren, alles kan van buitenaf zeg maar. Dat werkt een stuk comfortabeler. In de foto hieronder geeft de boormachine wel redelijk weer hoe laag het eigenlijk is onder de vloer denk ik.
Stap 1: het dwarsverbandje eruit.
Die was best roestig.
Op zich ook niet gek als je ziet wat er zich in de loop der tijd allemaal heeft opgehoopt. Dit kwam er allemaal achter vandaan, een stoffer-en-blik vol. Veel strandzand viel mij op, hoewel de verkoper beweerde er nooit mee door het zand te hebben gereden...
Toen die eraf was, dacht ik: 'ja, ik kan die rail er wel in één keer vanaf halen, maar dan wil ik de dorpel wel even intact hebben'.
Toen de carrosserie nog op het chassis stond (is ondertussen al 3 jaar geleden volgens mij) heb ik een stuk uit de dorpel geslepen. Het nieuwe stuk, dat ik toen nog heb gemaakt, kon er nu dus eindelijk in!
Voor het eerste zichtdeel vond ik het best goed gaan. Maar met het zichtwerk komt natuurlijk ook het plamuurwerk, of het soldeerwerk zoals in het boekje 'plaatwerken stap voor stap' staat. Solderen lijkt mij wel mooi om te proberen. Daarnaast heb ik begrepen dat 'lead loading' of vertinnen verreweg de duurzaamste manier van 'plamuren' is. Of dat nu nog steeds zo is weet ik niet, plamuur is misschien wel beter geworden.
Carrosserietin heeft volgens mij geen houdbaarheidsdatum, voor mij wel handig, omdat ik niet vaak lang achter elkaar bezig ben. Of je kan het ook anders zeggen: ik doe lang met weinig lijm/plamuur/etc. Tweecomponentenlijm, daar heb ik bijvoorbeeld altijd te veel van, als je het dan weer een keer nodig hebt kom je er vaak achter dat het niet meer goed is. Kan je weer zo'n nieuwe tube kopen. Vast herkenbaar denk ik 😉
Maar goed, ik heb er verder geen ervaring mee, wat raden jullie aan wat betreft plamuur; zijn er producten die goed werken, of juist niet werken?
Het is nu dan echt begonnen: het uitboren van alle puntlassen waar de rechter schuifdeurrail mee vastzit. Ben er voorzichtig mee begonnen: één voor één los geboord en gekeken of er wat zou gebeuren. Veel gebeurde er niet: er zei niks pang en alle delen die los waren voelden vrij spanningsloos. Het kruis om het verband erin te houden heb ik er dus nog niet in gemaakt (die komt nog wel, waarschijnlijk morgen).
Tussendoor heb ik nog een aantal locatiegaten geboord waar speciaal voor dit doel gemaakte locatiepinnen (spijkers 😉 ) in vallen. Geen idee of dit goed werkt, maar ik kon even niks anders verzinnen om iets weer op dezelfde plek te krijgen.
Aan de onderkant van de dorpel ook nog maar een paar locatiegaatjes. Dit is er één van.
Op een gegeven moment was de dorpel los. Ik schrok ervan hoe slap dit nu eigenlijk is. Hij boog niet makkelijk naar binnen of naar buiten, maar je kon hem zo met de hand torderen. Even gestopt dus om te kijken waar die schuifdeurrail nog precies vastzat en of dit goed zou gaan zo.
Aan de achterkant kon ik zien waar die nog vast zat, dat heb ik er expres nog even zo gelaten. Aan de voorkant zag ik alleen nog een roestig stuk carrosseriesteunpunt die ergens overheen leek te zitten. Die moest er dus eerst maar eens even af.... Ben een hele middag bezig geweest! 'T was echt verschikkelijk; door de hoeveelheid roest kon je niet meer zien waar ie gepuntlast was, daarnaast lag ik in een houding onder de bus die ARBO-technisch waarschijnlijk niet verantwoord was en telkens als je dacht 'ik heb hem' zat ie nog op 100 andere punten vast. Maar goed, na lang rustig doorbuffelen, wat gevloek en een tussentijdse pauze van een uur was ie eraf.
Er strak kwam het carrosseriesteunpunt er niet vanaf, maar de schade aan de schuifdeurrail en de rest van bus heb ik weten te beperken.
Na het maken van de foto heb ik het carroseriesteunpunt zelfs nog weer in model weten te krijgen. Heb ik gelukkig nog weer iets van een referentie.
Ben begonnen met het spalken van de binnenkant. Of dat nodig is weet ik niet, maar kwaad kan het niet denk ik.
Wilde er eigenlijk een kruis in maken, maar daar had ik niet genoeg kokers voor. Dan maar zo, nu het droog was had ik geen zin om nog weer een keer heen en weer te rijden naar de bouwmarkt.
Voorzichtig de vloer wat omhoog duwen.... Ja, hij is los!
Leuk dat de vloer los is, maar die dorpel moet wel op zijn plek blijven zitten als de rail er straks uit is. In de bak met verwijderde stukken staal heb ik het spatbord van het rechtervoorwiel opgespoord. Deze zit er nu tijdelijk weer in. Vond dit er wat steviger uitzien zo.
Vervolgens heb ik de schuifdeurrail aan de voorkant losgeboord. Door de roest kon ik de puntlassen slecht zien, maar met goed zicht op de holle ruimtes van de dorpel kon ik ze redelijk snel lokaliseren. Het bleken er maar 4 te zijn. De rail kon aan de voorkant dus met een schroevendraaier vrij makkelijk van de dorpel af worden geduwd. Mooi, op naar de achterkant.
Aan de achterkant was het een ander verhaal. Ik ben eerst maar eens met een lampje op onderzoek uitgegaan. Zo van buitenaf kon ik namelijk niet zien waar die precies vastzat. Op een gegeven moment zag ik door een kier dat die rail hoger nog een randje had die, laten we zeggen, vrij ingewikkeld ergens tussendoor liep. Om daar bij te kunnen heb ik maar even een inspectieluikje gemaakt in het schutbord.
Dat stuk schutbord was toch al niet zo fris meer, dus op zich kwam het wel goed uit.
Met het inspectieluikje had ik beter zicht op het geheel. Maar er zat nu nog een opstaand randje voor die verder nergens aan vast leek te zitten.
Toch maar weer naar de binnenkant kijken dan... 'Ehm tja. De vloer en het schutbord lijken hier met een opstaand randje aan de zijkant van de bus te zitten. Zie nog niet echt waar de rail nu loopt.'
Na het wegsteken van wat kit had ik hem door: de rail zat met een opstaand randje nog gesandwicht tussen het opstaande randje van de vloer en de zijkant van de bus. De enige manier om daar bij te komen was een 2e inspectieluikje, een ideaal klusje voor de Dremel.
En ja hoor, daar kijken we op de bovenkant van de schuifdeurrail :-D. In welke volgorde en hoe Subaru die vloer, dat schutbord, de schuifdeurrail en de zijkant in elkaar heeft gelast is mij echt een raadsel. Het was net of ik naar een Escher zat te kijken. 'Jaaa, kijk, dan hebben ze die eerst gedaan, en daarna dat dingetje... Oh nee, dan kan je daar niet meer bij. Hè, ik heb hier 3 lagen staal op elkaar, waarvan de onderste 2 gepuntlast zijn, oh ja... Nee, wacht, hoe krijg je die vloer daar nou nog weer onder dan als dit hier al vastzit?'. 😉
Of het nog te volgen is betwijfel ik; maar vanuit het inspectieluik in het schutbord naar voren kijkend, zie ik inderdaad hoe dat opstaande randje nog tegen de zijkant is gepuntlast. Wegens gebrek aan ruimte voor de boormachine: de powerfile erbij en schuren maar!
Na het powerfilen van nog een paar haast-niet-zichtbare-puntlassen op een roestig stuk aan de binnenkant, het terugdrukken van een paar kunststof pluggen en het verwijderen van de 2 griptangen die erop zaten om te voorkomen dat het zo ineens naar beneden zou komen... 'Oeh, kijk, volgens mij is ie los... Even voorzichtig... Haha, yes, oh fantastisch dit, hij is eruit!' 😎
De binnenkant van de dorpel is nog best oké gelukkig. Wel grapppig dat je nu zo naar buiten kan kijken. Wat mij trouwens positief verraste is de hoeveelheid verband die er nu nog inzit. Die dorpel kan je nauwelijk heen en weer bewegen en de vloer en alles zit ook nog gewoon best goed vast. Scheelt weer.
Op de delen waar de schuifdeurrail aansloot op de rest van de bus, is het wel vrij roestig. Goh, die rechterbovenhoek in de foto ziet er ook nog best roestig uit...
Gisteren ben ik met de rail begonnen.
Die tectyl/teerachtigelaag moet er eerst maar eens af. Toen dit nog op het chassis zat heb ik er wel eens op af lopen geven, maar kwam er laatst dus achter dat 't in de fabriek werd aangebracht :'-) . Voordeel nu is dat ik er goed bij kan en dat het vrij opgedroogd is: met een schroevendraaier breekt het er zo af. Overal waar het er dik op zat, is het ook nog gewoon roestvrij. Het werkte dus wel, maar het zit lang niet overal even goed op.
Na een beetje Dasty en heet water zag het er al heel anders uit. De binnenkant was schoon.
En ook de buitenkant knapte ervan op. Wat mij opviel tijdens het schoonmaken is hoe ontzettend dun de kleurlaag erop zat: twee keer met de vatenkwast erover en je zat op de grondverf. Dan verbaast mij die oppervlakteroest ook niet eigenlijk.
Voorkantje eruit gehaald om te kijken hoe het er daarachter uitzag.
Meteen maar een nieuw voorkantje gemaakt.
Na lang twijfelen is er toch besloten om die hele rail maar uitelkaar te halen. Met een flink aantal 2mm gaten voor de locatiespijkers moet ie toch wel weer op dezelfde manier inelkaar te lassen zijn lijkt mij. Dat die naad aan de achterkant van de rail roestig was kon je vanbuiten al wel zien.
Halverwege zat er ook al wel wat tussen.
Dit is de rail, redelijk schoon weer, in 4 delen uitelkaar.
